Przepiękna dziewczynka...

Przedstawiona poniżej szkatułka, tak jak każda zrobiona przeze mnie rzecz, ma swoją krótką historię. Tak naprawdę jest "większą" siostrą drugiej szkatułki, która różni się nie tylko wielkością ale i kolorem. 
Pierwszą szkatułkę postanowiłam pomalować na niebiesko z lekkimi przetarciami w postaci białej farby natomiast jej większy odpowiednik powstał na zamówienie w kolorze fioletowym. Do zamówienia nie doszło z wielu względów niezależnych ode mnie jednak po pewnym czasie znalazł się kolejny chętny na moje "wypociny." Nie trudno się domyślić, że będzie występowała w roli podarunku. 

Rozmawiając na temat rękodzieła z wieloma osobami odnoszę wrażenie, że niektórzy ludzie jeszcze nie do końca przekonują się do rzeczy zrobionych własnoręcznie. Wcześniej bawiłam się w tworzenie biżuterii zaś grono, któremu oferowałam moje kolczyki czy bransoletki, raczej wolało kupować w wielu znanych markowych sklepach. Może tak jest, że w dzisiejszych czasach liczy się "metka." Osobiście uważam, że każda zrobiona własnoręcznie rzecz jest o wiele bardziej wartościowa. Z tego też powodu na każde kolejne urodziny, czy to mamy, czy koleżanki, tworzę coś własnoręcznie. 

Ostatnio wraz z moimi przyjaciółkami robimy sobie na urodziny niewielkie prezenty, ale za to godne zapamiętania. Jedna z moich przyjaciółek jest zafascynowana Paryżem więc dostała ode mnie zakładkę do książki (także uwielbia czytać) z motywem wieży Eiffla. Ogromna była jej radość choć prezent był niewielki :)
Wracając do spekulacji na temat rękodzieła, nadal wierzę w to, że istnieją jeszcze ludzie którzy uwielbiają tego typu ozdoby do domu. Świadczy o tym fakt, iż przeglądając bardziej znane blogi o decoupage trafiam na wiele pozytywnych opinii. 
Za pewne wiele brakuje mi do prac największych Dekupażystek ale nie tracę nadziei i staram się tworzyć więcej rzeczy stopniowo dodając trudniejsze elementy do wykonania, jednak jak wiadomo na początku nie jest tak kolorowo. 
W myśl słów: "praktyka czyni mistrza" zmierzam właśnie w tym kierunku, bardzo małymi krokami... :)


Serdeczne pozdrowienia,

D.